پسوند در واقع یک حرف یا گروهی از حروف است که به انتهای یک کلمه متصل می‌شود تا یک کلمه جدید را ایجاد کرده یا این‌که عملکرد دستوری کلمه را تغییر دهد. برای مثال فعل read با افزودن پسوند er به یک اسم یعنی reader که به معنای خواننده است تبدیل می‌شود. به طور مشابه دوباره کلمه read با اضافه‌کردن پسوند able به یک صفت یعنی صفت readable یعنی خوانا تبدیل می‌شود.
امروزه در زبان انگلیسی پسوندهای مختلفی وجود دارند که هریک به نوبه خود دارای اهمیت و کاربردهای مخصوص به خود هستند. ما در ادامه این مطلب قصد داریم کمی بیشتر درباره این پسوندها صحبت کرده و لیست کاملی از آنها را به همراه مثالهای هریک از آنها در اختیار شما قرار دهیم. پس اگر شما هم علاقه‌مند به داشتن اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید حتما ادامه این مطلب را بادقت مطالعه کنید.
درک مفهوم پسوند در زبان انگلیسی
درک معنی و مفهوم پسوندهای رایجی که در گرامر زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرند به شما کمک می‌کنند تا بتوانید با معانی کلماتی که از آنها ساخته می‌شود نیز بیشتر آشنا شوید. یکی از نکات بسیار مهمی که در آموزش زبان انگلیسی باید به آن دقت داشته باشید این است که حتما سعی کنید املای درست هریک از این پسوندها را بیاموزید. دقت داشته باشید که برخی از این پسوندها با اضافه‌شدن به ادامه یک کلمه باعث می‌شوند تا املای آنها تغییر پیدا کند. به‌عنوان‌مثال پسوند y با اضافه‌شدن به انتهای برخی از کلمات باعث می‌شود تا به شکل i نوشته شود.
نکته مهم دیگری که باید درباره پسوندها در زبان انگلیسی بدانید این است که یک پسوند ممکن است بیش از یک معنی داشته باشد که باید این مسئله را نیز در زمان استفاده از پسوندها مدنظر قرار دهید.
پسوندهای مخصوص اسم در زبان انگلیسی
- پسوند acy به معنای حالت یا کیفیت است. از جمله مثالهای آن می‌توان به privacy (حریم خصوصی)، fallacy (مغالطه) و delicacy (ظرافت) اشاره کرد.
- پسوند al به معنای عمل یا فرایند انجام کار است که از جمله مثالهای آن می‌توان به refusal (امتناع)، recital (تلاوت) و rebuttal (تکذیب یا رد) اشاره کرد.
- پسوند ance یا ence به معنای حالت یا کیفیت یک چیز است. از جمله مثالهای آن می‌توان به maintenance (نگهداری)، eminence (برجستگی) و assurance (اطمینان) اشاره کرد.
- پسوند dom به معنای محل یا حالت وجودی است که مثالهای آن شامل freedom (آزادی)، kingdom (پادشاهی) و boredom (ملال) هستند.
- پسوند er یا or معنای کسی که را به اسم اضافه می‌کنند. trainer (مربی)، protector (محافظ) و narrator (راوی).
- پسوند ism معنای آموزه یا اعتقاد را به اسم اضافه می‌کند. communism (کمونیسم)، narcissism (نارسیسم) و skepticism (شک‌گرایی)
- پسوند ist معنای کسی که را به اسم اضافه می‌کند. chemist (شیمی‌دان)، narcissist (خودشیفته) و plagiarist (خوشه‌چین)
- پسوند ity یا ty معنای کیفیت یک چیز را می‌دهد. inactivity (بی‌تحرکی)، veracity (صداقت)، parity (برابری) و serenity (آرامش)
- پسوند ment معنای شرایط را به اسم اضافه می‌کند. argument (استدلال)، endorsement (تایید) و punishment (مجازات)
- پسوند ness معنای حالت بودن را به اسم اضافه می‌کند. heaviness (سنگینی)، sadness (غم)، rudeness (بی‌ادبی) و testiness (شهادت)
- پسوند ship معنای یک موقعیت را به اسم اضافه می‌کند. fellowship (اشتراک)، ownership (مالکیت)، kinship (خویشاوندی) و internship (کارآموزی)
- پسوند sion یا tion معنای حالت بودن را به اسم اضافه می‌کند. concession (امتیاز)، transition (انتقال) و abbreviation (مخفف)
پسوندهای فعل در زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی برخی از پسوندها برای افعال به کار می‌روند که این پسوندها شامل موارد زیر هستند:
- ate معنای شدن را به فعل اضافه می‌کند. regulate (تنظیم‌کردن)، eradicate (ریشه‌کن‌کردن)، enunciate (اعلام‌کردن) و repudiate (ردکردن)
- پسوند en معنای شدن را به فعل اضافه می‌کند. enlighten (روشن‌کردن)، awaken (بیدار کردن) و strengthen (تقویت‌کردن)
- پسوند ify یا fy معنای ایجادکردن یا شدن را به فعل اضافه می‌کند. terrify (ترساندن)، satisfy (راضی‌کردن)، rectify (اصلاح‌کردن) و exemplify (مثال‌زدن)
- پسوند ize یا ise معنای شدن را به فعل اضافه می‌کند. civilize (متمدن کردن)، humanize (انسانی کردن)، socialize (اجتماعی‌کردن) و valorize (ارزشمندبودن)
پسوندهای مخصوص صفت در زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی برای صفت‌ها نیز پسوندهای خاصی مورداستفاده قرار می‌گیرد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- صفت able یا ible معنای قادر به بودن را به یک صفت می‌دهد. edible (خوراکی)، presentable (قابل‌ارائه)، abominable (نفرت‌انگیز) و credible (قابل اعتبار یا معتبر)
- صفت al معنای ارتباط داشتن به چیزی را به صفت می‌دهد. regional (منطقه‌ای)، grammatical (دستوری)، emotional (احساسی) و coastal (ساحلی)
- صفت esque معنای یادآور بودن را به صفت می‌دهد. picturesque (خوش‌منظره)، statuesque (مجسمه) و burlesque (مضحک)
- صفت ful قابل‌توجه برای چیزی بوده را به صفت اضافه می‌کند. fanciful (خیال‌پردازی)، resentful (پر از رنج، رنجیده)، woeful (غم‌انگیز) و doubtful (مشکوک)
- پسوندهای ic و ical بیشتر حالت موسیقایی را به صفات می‌دهند. mythic (اسطوره‌ای)، domestic (داخلی) و chiastic (شیاستیک)
- پسوندهای ious و ous ویژگی‌های غنی‌بودن را به صفت اضافه می‌کنند. nutritious (مغذی) و portentous (پرمحتوا)
- پسوند ish داشتن کیفیت خاصی را نمایش می‌دهد. fiendish (شیطانی)، childish (کودکانه) و snobbish (فضول)
- پسوند ive داشتن طبیعت خاصی را به صفت اضافه می‌کند. creative (خلاقانه)، punitive (تنبیه‌کننده)، divisive (تفرقه‌افکن) و decisive (تعیین‌کننده)
- پسوند less معنی نداشتن را به یک صفت اضافه می‌کند. از جمله مثالهای آن می‌توان به endless (بی‌انتها)، lawless (بی‌قانون) و effortless (بدون تلاش) اشاره کرد.
- پسوند y معنای مشخص‌شدن توسط یک چیز را به صفت می‌دهد. sleazy (شلخته)، hasty (عجولانه)، greasy (چرب)، nerdy (عصبی)، smelly (بدبو)
همان‌طور که تا به اینجای کار نیز مشاهده کرده‌اید پسوندها نقش کلیدی و بسیار مهمی را در گرامر انگلیسی ایفا می‌کنند و به همین علت نیز یادگیری نحوه استفاده درست از آنها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. درصورتی‌که شما هم علاقه‌مند هستید تا با مطالب آموزشی بیشتری در زمینه گرامر زبان انگلیسی آشنا شوید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از بلاگ زبان انگلیسی در سایت ما نیز دیدن کرده و از خدماتی که در این زمینه در اختیار شما قرار می‌دهیم نهایت استفاده را ببرید. از طرف دیگر شما می‌توانید در دوره‌های آموزش زبان انگلیسی که توسط آموزشگاه زبان زومیکا برگزار می‌شود نیز شرکت کنید. این دوره‌ها دارای کیفیت آموزشی بسیار بالایی هستند و درعین‌حال از قیمت مناسبی نیز برخوردار هستند که باعث می‌شود تا یکی از اقتصادی‌ترین گزینه‌ها برای یادگیری زبان به شمار بیایند.
بیشتر بخوانید:پسوندهای پرکاربرد در زبان انگلیسی
بیشتر بخوانید:آموزش nominalization در زبان انگلیسی
