جمله شرطی در زبان انگلیسی چیست؟
به یاد داشته باشید که جمله شرطی در واقع یک جمله مرکب است که از دو جمله غیر مستقل ساخته شده است؛ جمله شرطی و جمله نتیجه. آنچه در جمله نتیجه یا اصلی بیان می‌شود در واقع مشروط بر جمله شرط است؛ به بیان ساده‌تر جمله نتیجه در صورتی که جمله شرط محقق شود، اتفاق خواهد افتاد.
ساخت جملات شرطی در زبان انگلیسی دارای اصول و قواعد خاصی است که رعایت‌کردن این قوانین و قواعد به شما کمک می‌کند تا بتوانید به بهترین شکل ممکن در این زبان از جملات شرطی استفاده کنید. استفاده از این جملات می‌تواند به شما کمک کند تا روند مکالمات خود را به میزان زیادی بهبود دهید و بتوانید از این شروط در مکالماتی که دارید نیز استفاده کنید. به‌طورکلی در زبان انگلیسی چهار نوع جمله شرطی وجود دارد که هریک از آنها دارای ویژگی‌ها و ساختار مخصوص به خود در گرامر زبان انگلیسی هستند. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که علاقه‌مند به آموزش زبان انگلیسی بوده و قصد دارید با جملات شرطی نیز بیشتر آشنا شوید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما ادامه این مطلب را بادقت مطالعه کنید. با مطالعه ادامه این مطلب می‌توانید اطلاعات جامع و کاملی را دراین‌خصوص به دست بیاورید.
پیش از این‌که قصد داشته باشیم درباره ساختار هریک از جملات شرطی در زبان انگلیسی صحبت کنیم اجازه دهید تا کمی بیشتر درباره خود این موضوع صحبت کنیم که اصلا جمله شرطی چیست و چرا باید از آن استفاده کنیم؟ به‌طورکلی باید بدانید که یک جمله شرطی بر پایه و اساس کلمه “اگر” ساخته می‌شود. همیشه دو بخش برای یک جمله شرطی وجود دارد که یک بخش بعد از کلمه اگر شروع می‌شود تا یک موقعیت ممکن را توصیف کند و بخش دوم نیز پیامد این موقعیت را توصیف خواهد کرد. به‌عنوان‌مثال می‌توانید در زبان انگلیسی مثال زیر را در نظر بگیرید:
If it rains, we’ll get wet.
اگر باران ببارد من خیس خواهم شد.
از طرف دیگر باید به این نکته نیز دقت داشته باشید که ما می‌توانیم این دو بخش از جمله شرطی را برعکس کنیم. این مسئله به‌خصوص در زمان نوشتن سوالات رایج یا پرسیدن سوالات کاربردهای زیادی دارد. برای درک بهتر این موضوع می‌توانید مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:
What will you do if you miss the train?
چه خواهید کرد اگر قطار را از دست دهید؟
How can you finish the project if you don’t have a computer?
چطور پروژه را تمام خواهید کرد اگر کامپیوتر نداشته باشید؟
What happens if the students don’t pass an exam?
چه می‌شود اگر دانش‌آموزان در امتحان موفق نشوند.
به‌طورکلی باید دقت داشته باشید که چهار نوع جمله شرطی وجود دارد که به ترتیب شامل موارد زیر هستند:
- جملات شرطی نوع صفر
- جمله شرطی اول
- جمله شرطی دوم
- جمله شرطی سوم
دقت داشته باشید که این امکان وجود دارد که جملات شرطی دوم و سوم گاهی اوقات ترکیب شوند. اجازه دهید برای درک بهتر هریک از این جملات شرطی در زبان انگلیسی با ساختار و نحوه استفاده از هریک از آنها بیشتر آشنا شویم.
جملات شرطی نوع صفر
ما از این نوع جملات شرطی در زبان انگلیسی برای صحبت درباره حقایق دائمی مانند حقایق علمی و عادات کلی استفاده می‌کنیم. ساختار استفاده از این جملات بسیار ساده و به شکل زیر خواهد بود:
If + حال ساده + حال ساده
دقت داشته باشید که جمله حال ساده اول جمله‌ای است که تنها ۵۰ درصد احتمال وقوع آن وجود دارد و جمله حال ساده دوم نیز جمله‌ای است که صددرصد احتمال وقوع دارد.
برای درک هرچه بهتر این موضوع می‌توانید مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:
If you heat water to 100°, it boils.
اگر آب را تا دمای ۱۰۰ درجه گرم کنید، آب می‌جوشد.
If you eat a lot, you put on weight.
اگر زیاد غذا بخورید، اضافه‌وزن پیدا می‌کنید.
If it doesn’t rain for a long time, the earth gets very dry.
اگر برای مدت طولانی باران نبارد، زمین بسیار خشک خواهد شد.
If we go out with friends, we normally go to a restaurant.
اگر با دوستان بیرون برویم، معمولا به رستوران می‌رویم.
If I’m tired, I go to bed early.
اگر خسته باشم زود به رختخواب می‌روم.
همان‌طور که مشاهده کردید هریک از این مثال‌ها دارای ساختار مشابهی هستند و در بخش اول آنها قسمت شرط آمده و در بخش دوم آنها نیز نتیجه‌ای که از آن شرط حاصل شده آمده است.
جملات شرط نوع اول
ما معمولا زمانی از جملات شرطی نوع اول استفاده می‌کنیم که قصد داشته باشید در مورد یک واقعیت در زمان حال یا آینده استفاده کنیم. ساختاری که برای این نوع جملات شرطی در زبان انگلیسی وجود دارد به شکل زیر است:
If + حال ساده ( با احتمال وقوع ۵۰ درصد) + (will + verb) یا ( can + verb) یا ( must + verb) یا حالت امری
دقت داشته باشید که همچنان بخش دوم جمله باید احتمال ۱۰۰ درصد را برای وقوع داشته باشد.
در ادامه قصد داریم چند مثال کاربردی را در خصوص جملات شرطی نوع اول ارائه دهیم که به شما کمک می‌کند تا بتوانید بیشتر و عمیق‌تر با این نوع جملات شرطی در زبان انگلیسی آشنا شده و بتوانید به‌خوبی از آنها استفاده کنید.
If you’re free later, we can go for a walk.
اگر بعدا آزاد شدی، می‌توانیم قدم بزنیم.
If they’re hungry, I’ll make some sandwiches.
اگر آنها گرسنه باشند، من کمی ساندویچ درست خواهم کرد.
If you’re not back by 5pm, give me a ring.
اگر تا ساعت ۵ عصر برنگشتی، یک حلقه به من بده.
If he studies hard, he’ll do well in the exam.
اگر او به‌سختی درس بخواند، در امتحان موفق خواهد شد.
If we arrive late, we must get a taxi.
اگر دیر رسیدیم، باید تاکسی بگیریم.
He’ll call if he needs help.
او تماس خواهد گرفت، اگر به کمک نیاز داشته باشد.
Take a break if you’re tired.
اگر خسته هستی کمی استراحت کن.
راه دیگری که برای ساخت این نوع از جملات شرطی در زبان انگلیسی وجود دارد استفاده از unless است که معنای ( فقط اگر یا به جز) را در جمله می‌دهد. نکته بسیار مهمی که باید دراین‌خصوص بدانید این است که حتما باید از حال ساده برای آن استفاده کنید تا بتوانید جملات شرطی دلخواه خود را ایجاد کنید. برای درک هرچه بهتر این موضوع مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:
Unless you hurry up, you won’t catch the bus.
تا زمانی که عجله نکنید به اتوبوس نخواهید رسید.
I’ll carry on doing this work, unless my boss tells me to do something else.
من به انجام این کار ادامه خواهم داد مگر این‌که رئیسم به من بگوید که کار دیگری انجام دهم.
We’ll stay at home unless the weather improves.
ما در خانه می‌مانیم مگر این‌که هوا بهتر شود.
مقایسه جمله شرطی نوع صفر و شرطی نوع اول
از جمله شرطی نوع اول برای صحبت در مورد یک موقعیت خاص استفاده می کنیم، در حالی که از جمله شرطی نوع صفر برای صحبت در مورد آنچه به طور معمول و کلی اتفاق می‌افتد استفاده می کنیم. مثال‌های زیر با دقت ملاحظه کنید.
If you don’t use oil, it tastes awful. (=I’m talking about what happens every time.)
If you don’t use oil, it will taste awful. (=I’m talking about this particular occasion.)
جملات شرطی نوع دوم
از جملات شرطی نوع دوم زمانی استفاده می‌کنیم که قصد داشته باشیم درباره موقعیت‌های غیرممکن در حال یا آینده صحبت کنیم. ساختار این نوع جملات نیز تقریبا ساده و راحت است و شما به شکل زیر می‌توانید از این جملات شرطی در صحبت‌ها و مکالمات خود استفاده کنید:
If + گذشته ساده + (would + verb) یا (could + verb)
از جمله مثال‌هایی که در این نوع ساختار وجود دارند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
If I had more time, I’d exercise more. (But I don’t have more time so I don’t.)
اگر زمان بیشتری داشتم، بیشتر ورزش می‌کردم. (اما وقت بیشتری ندارم پس بیشتر ورزش نمی‌کنم)
If I were rich, I’d spend all my time travelling. (But I’m not rich so I can’t.)
اگر ثروتمند بودم، تمام وقتم را صرف سفر می‌کردم. (اما من ثروتمند نیستم؛ بنابراین نمی‌توانم زیاد سفر کنم)
If she saw a snake, she’d be terrified.
اگر او مار می‌دید، می‌ترسید.
If he didn’t have to work late, he could go out with his girlfriend.
اگر مجبور نبود که تا دیروقت کار کند، می‌توانست با دوست‌دخترش بیرون برود.
What would you do if you were offered a job in Canada?
اگر یک موقعیت شغلی در کانادا به شما پیشنهاد شود، چه‌کار می‌کنید؟
You wouldn’t have to walk everywhere if you bought a bike.
اگر دوچرخه بخرید نیازی نیست که به همه‌جا پیاده بروید.
عبارت رایج که امروزه در زبان انگلیسی برای مشاوره استفاده می‌شود و دارای ساختار شرطی نوع دوم است عبارت “اگر من جای تو بودم… را انجام می‌دادم” است. این به آن معناست که در چنین موقعیتی این کاری است که من انجام می‌دادم. برای درک بهتر این موضوع به شما پیشنهاد می‌کنیم مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:
A: I’ve got a headache.
نفر اول: من سردرد دارم.
B: If I were you, I’d take an aspirin.
نفر دوم: اگر من جای شما بودم آسپرین مصرف می‌کردم.
A: I don’t understand this.
نفر اول: من این مسئله را درک نمی‌کنم.
B: If I were you, I’d ask your teacher for help.
نفر دوم: اگر من جای شما بودم از معلمتان کمک می‌خواستم.
A: This order won’t be delivered on time.
نفر اول: این سفارش به‌موقع تحویل داده نمی‌شود.
B: If I were you, I’d phone the customer to let them know.
نفر دوم: اگر من جای شما بودم، با مشتری تماس می‌گرفتم تا به او اطلاع دهم.
تفاوت جمله شرطی از نوع اول با جمله شرطی از نوع دوم
از جمله شرطی از نوع اول برای صحبت در مورد موقعیت‌های احتمالی آینده استفاده می‌کنیم و از جمله شرطی از نوع دوم برای صحبت در مورد موقعیت‌های فرضی یا خیالی در آینده استفاده می‌کنیم.
If I don’t have a meeting tomorrow morning, I’ll have lunch with you. (It’s possible. Maybe I don’t have a meeting.)
If I didn’t have a meeting tomorrow morning, I’d have lunch with you. (It’s hypothetical. I have a meeting tomorrow, so I won’t be able to have lunch with you.)
اگر فردا صبح جلسه‌ای نداشته باشم، ناهار را با شما خواهم خورد. (ممکن است. شاید من جلسه‌ای نداشته باشم.)
اگر فردا صبح جلسه‌ای نداشتم، با شما ناهار می‌خوردم. (فرضی است. من فردا جلسه‌ای دارم، بنابراین نمی‌توانم با شما ناهار بخورم.)
جملات شرطی نوع سوم
ما از این نوع از جملات شرطی در زبان انگلیسی زمانی استفاده می‌کنیم که قصد داشته باشیم درباره موقعیت‌های غیرممکن صحبت کرده و اطلاعاتی را دراین‌خصوص ارائه دهیم. یکی از مهم‌ترین کاربردهایی که این نوع شرط دارد استفاده از آن برای توصیف پشیمانی است. ساختاری که در این جملات شرطی مورداستفاده قرار می‌گیرد به شکل زیر است:
If + گذشته کامل (با احتمال وقوع صفر) +( اسم مفعول + would have) یا ( اسم مفعول + could have) که بخش دوم با احتمال صددرصد رخ می‌دهد. برای درک هرچه بهتر این ساختار می‌توانید مثال‌هایی که در ادامه آورده‌ایم را مشاهده کنید:
If we had left earlier, we would have arrived on time.
اگر زودتر رفته بودیم سروقت می‌رسیدیم.
If you hadn’t forgotten her birthday, she wouldn’t have been upset.
اگر تولد او را فراموش نمی‌کردید او ناراحت نمی‌شد.
If they had booked earlier, they could have found better seats.
اگر زودتر رزرو کرده بودند، می‌توانستند صندلی‌های بهتری پیدا کنند.
If I hadn’t learnt English, I wouldn’t have got this job.
اگر زبان انگلیسی یاد نمی‌گرفتم، این شغل را پیدا نمی‌کردم.
What would you have studied if you hadn’t done engineering?
اگر رشته مهندسی را انتخاب نمی‌کردید چه رشته‌ای می‌خواندید؟
They wouldn’t have hired you if you hadn’t had some experience abroad.
اگر تجربه‌ای در خارج از کشور نداشتید شما را استخدام نمی‌کردند.
You could have helped me if you’d stayed later.
اگر کمی بیشتر می‌ماندی می‌توانستی به من کمک کنی.
جملات شرطی ترکیبی
در بخش‌های قبلی درباره برخی از رایج‌ترین انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی صحبت کرده و اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دادیم. حال شما باید به این نکته مهم نیز دقت داشته باشید که می‌توانید به‌صورت ترکیبی هم از این جملات استفاده کنید. زمانی که قصد دارید فرضیه‌ای درباره گذشته بسازید که نتیجه‌ای در زمان حال داشته باشد می‌توانید جملات شرطی نوع دوم و سوم را در یک جمله با یکدیگر ترکیب کنید. در این حالت ساختار شما به شکل زیر خواهد بود:
If + گذشته کامل + (would + verb) یا (could + verb)
در ادامه می‌توانید برخی از مثال‌هایی که در خصوص این نوع از جملات شرطی در زبان انگلیسی وجود دارند را مشاهده کرده و درک عمیق‌تری را نسبت به ساختار آنها به دست بیاورید.
If you’d studied harder, you’d be at a higher level now.
اگر سخت‌تر مطالعه می‌کردید اکنون در سطح بالاتری قرار داشتید.
We’d be lying on a beach now if we hadn’t missed the plane.
اکنون در ساحل دراز می‌کشیدیم اگر هواپیما را از دست نمی‌دادیم.
They’d have much more confidence if they hadn’t lost so many matches.
اگر آنها این‌همه بازی را نمی‌باختند، اکنون اعتمادبه‌نفس بیشتری داشتند.
What would you be doing now if you hadn’t decided to study?
اگر تصمیم به درس‌خواندن نداشتید الان چه‌کار می‌کردید؟
نوع آخر جملات شرطی در واقع تلفیقی از نوع دوم و سوم است. این جمله شرطی موقعیتی را در گذشته ترسیم می‌کند که اثر آن در حال مشخص می‌شود. در این نوع جملات، یکی از جملات شرط یا نتیجه در گذشته و دیگر در زمان حال رخ می‌دهد. برای درک بهتر این موضوع با هم چند مثال را بررسی می‌کنیم:
اگر ساعت‌ها پیش صبحانه خورده بودم، الان گشنه‌ام نبود.
If I had eaten breakfast several hours ago, I would not be hungry now.
منظور گوینده از این جمله در واقع این است که «من امروز و در چند ساعت پیش صبحانه نخوردم و همین موضوع باعث شده است که الان گرسنه باشم. اگر صبحانه خورده بودم الان احساس گرسنگی نمی‌کردم.» در این مثال جمله شرط در زمان گذشته و جمله نتیجه در زمان حال اتفاق می‌افتد و بیانگر یک شرط غیر واقعی در گذشته و نتیجه آن در حال است.
If I knew about plumbing, I would have fixed the leak in the sink myself.
این جمله از لحاظ ساختاری بالعکس جمله قبلی است؛ در این جا جمله شرط به لحاظ مفهومی، زمان حال دارد و جمله نتیجه به زمان گذشته برمی‌گردد. در واقع گوینده جمله می‌گوید «نشت سینک ظرف‌شویی را خودم تعمیر نکردم [اتفاقی که در گذشته رخ داده است]، چون چیزی درباره لوله‌کشی خانه نمی‌دانم [گوینده جمله هنوز هم چیزی از لوله کشی خانه چیزی نمی‌داند].
قواعد حذف If در جملات شرطی
با استفاده از کلمه were، کلمه had در زمان گذشته کامل و Should و با جابجایی جایگاه فعل و فاعل، می‌توان If را در جملات شرطی حذف کرد:
.Were I you, I wouldn’t do that
If I were you, I wouldn’t do that.
جمله شرطی تلویحی
جمله شرطی تلویحی به جمله‌ای گفته می‌شود که شرط را بدون داشتن عناصر ظاهری آن بیان می‌کند. برای مثال به جملات زیر توجه کنید :
If I hadn’t had to study, I would have gone with you I would have gone with you, but I had to study.
If you hadn’t help me, I never would have succeeded I never would have succeeded without your help.
If she hadn’t run, she would have missed her bus
She ran; otherwise, she would have missed her bus.
اگر دقت کرده باشید متوجه می‌شوید که در جملات ابتدایی قالب افعال در جمله نتیجه به همان شکل طبیعی بکار برده شده است. در این جملات خبری از جمله شرط نیست. اما خواننده یا شنونده با مواجهه با این جملات متوجه می‌شود که در این جملات تحت شرایطی مشخص فعل یا حالتی رخ داده است.
سخن پایانی
برای یادگیری جملات شرطی مانند باقی مباحث گرامری باید پس از یادگیری مباحث نظری آن از تمام ابعاد آن در مکالمات خود استفاده کنید. یادگیری گرامر ارتباط مستقیمی با تمرین و تکرار و استفاده از آن در مکالمات دارد. به خوبی مثال‌های بالا را با خود مرور کنید تا در حین آشنایی با ساختارهای مختلف بیان شرط، بتوانید به روانی از آنها در مکالمات خود استفاده کنید.
حال که شما تمامی انواع مختلف جملات شرطی در زبان انگلیسی را یاد گرفتید می‌توانید از آنها در جملات خود استفاده کرده و از مزایایی که دارند نهایت بهره را ببرید. اگر علاقه‌مند هستید تا آموزش‌های بیشتر و جذاب‌تری را در این زمینه مشاهده کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از آموزش‌های ارائه شده در سایت آموزشگاه زبان زومیکا نیز استفاده کنید. از طرف دیگر شما می‌توانید در دوره‌های برگزار شده توسط این آموزشگاه شرکت کرده و مهارت‌های زبان انگلیسی خود را به ساده‌ترین روش ممکن تقویت کنید.
بیشتر بخوانید: جمله واره زمانی آینده و جمله واره شرطی نوع اول
بیشتر بخوانید:تفاوت If I was با If I were
