زومیکا آموزش افعال در زبان انگلیسی - زومیکا

افعال در زبان انگلیسی یکی از مهم‌ترین اجزا و بخش‌های جمله به شمار می‌آیند که در واقع توصیف‌کننده یک عمل خاص هستند. زمانی که صحبت از ساختار جمله می‌شود باید دقت داشته باشید که بسیاری از اجزا پیرو فعل خواهند بود و به همین علت نیز شما باید به‌خوبی و به‌صورت کامل تمامی انواع فعل را بشناسید و بتوانید از آنها استفاده کنید. به‌طورکلی باید به این موضوع دقت داشته باشید که افعال دارای انواع مختلفی هستند که هریک از آنها دارای ویژگی‌های مخصوص به خود هستند. از طرف دیگر گرامر هریک از این افعال نیز با یکدیگر متفاوت است و به همین علت نیز درک تفاوتی که میان آنها وجود دارد از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود.

ما در ادامه این جلسه از آموزش زبان انگلیسی قصد داریم کمی بیشتر درباره این بخش از گرامر زبان انگلیسی صحبت کرده و اطلاعات مفید و کاربردی را در اختیار شما قرار دهیم. پس اگر شما هم علاقه‌مند به داشتن اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما ادامه این مطلب را بادقت مطالعه کنید.

آموزش افعـــال در زبــان انگلیسی

آشنایی با فعل در زبان انگلیسی

برای این‌که  به شکل بهتری با ساختار و نحوه استفاده از افعال در زبان انگلیسی آشنا شوید اجازه دهید تا پیش از هر اقدام دیگری تعریفی از فعل در زبان انگلیسی را به شما ارائه دهیم. به‌طورکلی افعال کلماتی هستند که یک عمل خاص را توصیف کرده یا درباره چیزی که اتفاق افتاده است صحبت می‌کنند. آنها بسته به موضوعات، زمانی که یک اتفاق افتاده است یا سایر مواردی که در این زمینه وجود دارند دارای اشکال مختلفی خواهند بود و به همین علت نیز آشنایی با انواع آنها بسیار مهم است.

اگر بخواهیم به زبان گرامری درباره فعل صحبت کنیم می‌توان گفت که فعل کلمه یا ترکیبی از کلمات بوده و بخشی از جمله به شمار می‌آید که به ما می‌گوید فاعل دقیقا چه کاری انجام می‌دهد. امروزه بسیاری از زبان‌شناسان معتقدند که فعل به‌عنوان قلب یک جمله در زبان انگلیسی به شمار می‌آید و از اهمیت بالایی برخوردار است. دقت داشته باشید که یک دسته‌بندی کلی که برای افعال در انگلیسی وجود دارد تقسیم آنها به دودسته افعال اصلی و افعال کمکی است. افعال کمکی نیز از جمله مهم‌ترین افعالی هستند که در این زبان استفاده می‌شوند و در ادامه درباره آنها نیز بیشتر صحبت خواهیم کرد.

از جمله مثال‌های رایج فعل در زبان انگلیسی می‌توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

Jacob walks in the morning. (A usual action)

جیکوب در طول صبح راه می‌رود.

همان‌طور که می‌بینید walks در اینجا یک فعل بوده و بیانگر یک اقدام معمولی است.

Mike is going to school. (A condition of action)

مایک در حال رفتن به مدرسه است.

در اینجا going فعلی است که بیانگر شرایط یک عمل است.

Albert does not like to walk. (A negative action)

آلبرت راه‌رفتن را دوست ندارد.

does not like در اینجا فعلی است که بیانگر یک اقدام منفی است.

Anna is a good girl. (A state of being)

آنا دختر خوبی است.

در اینجا is فعلی است که یک حالت وجودی را توصیف می‌کند.

اشکال اساسی فعل که باید با آنها آشنا شوید

یکی از نکات کلیدی و بسیار مهمی که باید در خصوص افعال در زبان انگلیسی بدانید این است که افعال در این زبان دارای اشکال مختلفی هستند. به‌طورکلی ۶ نوع شکل برای یک فعل وجود دارد که آشنایی با این اشکال به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید درک بهتری را از آنها به دست بیاورید. در ادامه هریک از این شش مورد را به طور خلاصه برای شما توضیح خواهیم داد:

  • فرم پایه: Children play in the field. (کودکان در زمین‌بازی می‌کنند)
  • حالت مصدری: Tell them not to play (به آنها بگویید بازی نکنند)
  • زمان گذشته: They played football yesterday (آنها دیروز فوتبال‌بازی کردند)
  • فعل ماضی: I have eaten a burger (من برگر خورده‌ام)
  • مضارع: I saw them playing with him today (امروز دیدم که با او بازی می‌کنند)
  • اسم‌مصدر: Swimming is the best exercise ( شنا بهترین ورزش است)

این‌ها اشکال مختلف یک فعل هستند که باید با آنها آشنا شوید. در ادامه درباره انواع مختلف فعل در زبان انگلیسی صحبت خواهیم کرد.

 افعال لازم و متعدی (Transitive and Intransitive Verbs)

هر فعلی که با آن رو‌به‌رو هستیم، یا در دسته‌ی ناگذر (intransitive) یا در دسته‌ی متعدی و گذرا (transitive) قرار می‌گیرد.

افعال گذرا یا متعدی، عملی را که برای شخصی یا شیئی اتفاق می‌افتد توصیف می‌کند. این شخص یا شیء به عنوان مفعول مستقیم فعل شناخته می‌شود. البته در زبان فارسی قلق‌هایی جهت تشخیص این افعال وجود دارد که گاهی در زبان انگلیسی هم چاره ساز است. معمولا ما مفعول مستقیم و فعل متعدی را به کمک «چه کسی را؟» و «چه چیزی را؟» تشخیص می‌دهیم. مثلا «چه چیزی را خواندن؟» مفهوم و معنی مشخصی دارد. پس فعل ما متعدی و مفعول مستقیم است. اما «چه چیزی را است؟» بی معنی است. پس «است»‌ فعل لازم است. شما می‌توانید از همین روش برای تشخیص این افعال در زبان انگلیسی هم استفاده کنید. برای درک بیشتر، به مثال‌های زیر توجه کنید:

“He’s reading a book.”

او کتاب می‌خواند. (فعل reading برای کتاب اتفاق می‌افتد. یعنی مفعول جمله «کتاب» است.)

“The people watched the game from the bleachers.”

مردم از جایگاه تماشاچی بازی را تماشا کردند. (فعل Watched‌ برای بازی اتفاق میفتد.)

“I was eating a delicious steak for dinner last night.”

من دیشب داشتم یک استیک خوشمزه برای شام میخوردم. (فعل eating برای delicious steak اتفاق میفتد.)

 افعال ناگذر یا لازم افعالی هستند که با مفعول غیر مستقیم در جمله قرار می‌گیرند. مثال:

“I sent my brother a letter.”

من به برادرم یک نامه فرستادم. (my brother نامه را از طریق فعل sent دریافت می‌کند. پس مفعول غیر مستقیم جمله است. در حقیقت، a letter را می‌توان مفعول مستقیم جمله به حساب آورد).

معمولا افعال لازم مفعولی ندارند. یعنی عملی که بیان می‌کنند برای یک شخص یا شیء اتفاق نمیفتد. مثال:

“I can’t believe our dog ran away.”

 

نمی‌توانم باور کنم که  سگمان فرار کرد. (هیچ مفعولی در جمله وجود ندارد که تحت تاثیر فعل ran away قرار بگیرد. با توجه به نکته‌ای که آموزش دادم، «چه کسی را فرار کردن» معنی ندارد. پس به این ترتیب هم می‌توانید فعل لازم را تشخیص دهید).

“There was a lot of dust in the air, which made me sneeze.”

در هوا کلی گرد و خاک بود که باعث شد عطسه کنم. (هیچ مفعولی برای فعل sneeze وجود ندارد.)

“Don’t be too loud while the baby sleeps.”

وقتی  بچه خواب است زیاد بلند حرف نزن. (هیچ مفعولی برای فعل sleeps وجود ندارد.)

افعال  باقاعده در زبان انگلیسی

همانطور که هر فعلی می‌تواند گذر یا نگذر باشد، قطعا یا باقاعده است یا بی‌قاعده. حالا باید ببینیم دقیقا در کدام دسته قرار می‌گیرد و افعال باقاعده و بی‌قاعده چگونه نوشته می‌شوند.

اکثر افعال باقاعده (reqular) هستند، به این معنی که اگر بخواهیم آن‌ها را در زمان گذشته صرف کنیم، صرفا به انتهای فعل یک –d یا –de چسبیده می‌شود. حتی اگر بخواهیم از آن‌ها به شکل «past participle» هم استفاده کنیم، باز هم فقط همین پسوند به انتهای آن‌ها اضافه خواهد شد. به جدول زیر دقت  کنید:‌

شکل اصلی فعل وجه گذشته‌ی ساده

Past Participle

“I play violin.”

“I bake cakes.”

“I listen to my teacher.”

“I gather firewood.”

“I climb trees.”

“I played violin.”

“I baked cakes.”

“I listened to my teacher.”

“I gathered firewood.”

“I climbed trees.”

“I had played violin.”

“I had baked cakes.”

“I had listened to my teacher.”

“I had gathered firewood.”

“I had climbed trees.”

افعال بی‌قاعده در زبان انگلیسی

این افعال جز افعالی در زبان انگلیسی هستند که از نظر رعایت قواعد گرامری دارای بی‌نظمی هستند و از قاعده کلی پیروی نمی‌کنند. این دسته از افعال را در دسته افعال بی‌قاعده قرار می‌دهیم. از جمله مثال‌هایی که برای این افعال وجود دارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

Do the dishes.

ظرف‌ها را بشوی

I hardly ever drink enough water in a day.

من به‌ندرت در طول روز به‌اندازه کافی آب می‌نوشم.

She drove all the way back.

او تمام مسیر برگشت را رانندگی کرد.

آموزش افعال در زبان انگلیسی

افعال  کمکی در زبان انگلیسی

افعال کمکی دسته دیگری از افعال در زبان انگلیسی هستند که دارای کاربردهای بسیار زیادی بوده و برای نشان‌دادن زمان، مکان و… مورداستفاده قرار می‌گیرند. این افعال در واقع افعالی هستند که می‌توانند فعل اصلی جمله را گسترش دهند. از جمله کاربردی‌ترین و رایج‌ترین انواع افعال کمکی در زبان انگلیسی می‌توان به مواردی مانند افعال be، have و do اشاره کرد. یک نکته بسیار مهم درباره این افعال این است که آنها در زمان‌های استمراری و کامل مورداستفاده قرار می‌گیرند. دقت داشته باشید که افعال ربطی به‌عنوان افعال اصلی در جمله استفاده می‌شوند؛ ولی افعال کمکی به افعال اصلی کمک می‌کنند.

مثال:

Alex is going to school.

الکس به مدرسه می‌رود.

They are walking in the park.

آنها در پارک قدم می‌زنند.

I have seen a movie.

من یک فیلم دیده‌ام. 

مصدر با to

مصدر با to  یا Infinitives اساسی‌ترین و اصلی‌ترین ساختار یک فعل است. وقتی از یک فعل به عنوان یک مفهوم کلی صحبت می‌کنیم، معمولاً از شکل infinitive استفاده می‌کنیم که همان شکل ساده در فرم مصدر با to  است. برای مثال:

to run

to walk

to read

to be

to learn

to act

مصدر با to  یا infinitives را می‌توان به عنوان اسم ، صفت یا قید در جمله استفاده کرد، اما در واقع آن‌ها هیچ‌گاه در جمله به عنوان فعل مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. معمولا از آن‌ها برای بیان فعل به عنوان یک مفهوم کلی استفاده می‌شود و عملی را که توسط فاعل انجام می‌شود را نشان نمی‌دهند. مثال:

“I love to run.”

من دویدن را دوست دارم. (استفاده به عنوان یک اسم)

“I wish I had something to do.”

ای کاش کاری داشتم که انجامش دهم (استفاده به عنوان صفت).

 “I run a lot to stay healthy.”

من زیاد می‌دوم تا سالم بمانم. (استفاده به عنوان قید).

فعل پایه‌ای در زبان انگلیسی

فعل پایه‌ای تقریبا از نامش پیداست و در واقع فعلی است که هیچ‌چیزی به انتهای آن اضافه نمی‌شود. پس شما در انتهای این افعال معمولا پسوندهای مختلف مانند ing، ed، en و …. نمی‌بینید. نام دیگری که برای این فعل قرار می‌دهند فعل ریشه‌ای است؛ چراکه نشان‌دهنده حالت ریشه‌ای یک فعل است. از جمله مثال‌هایی که برای این نوع فعل وجود دارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

I go to school every day.

من هر روز به مدرسه می‌روم.

You run a mile every morning.

شما هر روز یک مایل می‌دوید.

Do your homework.

تکالیفت را انجام بده.

افعال منظم در زبان انگلیسی

این نوع از افعال در زبان انگلیسی افعالی هستند که رایج‌ترین صرف را دارند. این افعال که به آنها افعال باقاعده نیز گفته می‌شود در اکثر مواقع از گرامر خاص و مشخصی پیروی می‌کنند و استفاده از آنها کار سختی نخواهد بود. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

Rehan plays cricket.

ریحان کریکت بازی می‌کند.

Tam called out my name.

تام نام من را صدا زد.

You really walked all the way back?

واقعا تمام راه برگشت را پیاده رفتی؟

افعال پویا

افعال فعال (Action Verb) (همچنین به عنوان افعال پویا (Dynamic Verbs) نیز شناخته می‌شوند) یک فرآیند فعال را توصیف می‌کنند که به یک تاثیر خاص منجر می‌گردد. مثال:

من به مدرسه دویدم.

“I ran to school.”

او یک کتاب خواند.

“She read a book.”

آنها در طول ناهار صحبت کردند.

“They talked during lunch.”

ما بیش از یک ساعت شنا کردیم.

“We swam for over an hour.”

افعال در زبان انگلیسی

افعال حالتی (Stative Verbs)

در مقابل افعال فعال، افعال حالتی (Stative Verbs) حالت‌های یک موضوع را توصیف می‌کنند. این افعال شامل افعال ربط مانند be و افعال حسی می‌شوند که برای توصیف یا تکمیل مفهوم جمله مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کار هم معمولا به کمک گزاره‌ی اسمی یا وصفی قابل انجام است.

“I am hungry.”

من گرسنه هستم.

“You sound tired.”

شما خسته به نظر می‌رسید.

“He seems like a bully.”

او شبیه قلدرها به نظر می‌رسد.

سایر افعال حالتی عبارتند از افعالی که بیانگر احساسات ، تملک ، شناخت و حالات یا خصوصیات آن‌ها هستند. مثال: 

“She likes old movies.”

او فیلم‌های قدیمی را دوست دارد.

“They own three cars.”

آنها صاحب سه اتومبیل هستند.

“I understand the issue.”

من مسئله را درک می‌کنم.

“Your happiness depends on doing something you enjoy.”

خوشبختی شما به انجام کاری که از آن لذت می‌برید بستگی دارد.

 افعال عبارتی (Phrasal Verbs)

افعال عبارتی، افعالی هستند که باید برای ایجاد معنی خاص و منحصر به فرد با حروف اضافه یا particleها جفت شوند. این افعال اکثراً اصطلاحی هستند، یعنی نمی‌توان آن‌ها را بر اساس کلمات موجود و به شکل تحت‌اللفظی ترجمه کرد. برای مثال «looking after» به معنی «نگاه کردن بعد از» نیست! بلکه به معنی « مراقبت کردن» است.

من نمی‌توانم باور کنم که شما تسلیم می‌شوید!

“I can’t believe that you’re giving up!”

هواپیما یک ساعت با تأخیر پرواز کرد.

“The plane took off an hour late.”

او مراقب مادرش بوده است.

“He has been looking after his mother.”

دست از تندی با برادرت بردار!

“Stop picking on your brother!”

افعال شرطی (Conditional Verbs)

کلمه‌ی «افعال شرطی» به فعل‌هایی اطلاق می شود كه در جملات شرطی مورد استفاده قرار می‌گیرند  و نتیجه‌ای فرضی را توصیف می‌كنند كه به شرطی دیگر متكی باشد. در این جملات بیشتر از کلمه‌ی if و یکی از افعال برای بیان وضعیت شرطی استفاده می‌شود و غالباً از افعال کمکی معین (modal auxiliary verbs) برای توصیف نتیجه فرضی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال:

اگر باد بوزد، برگ درختان میفتند.

“The leaves will fall if the wind blows.”

اگر کارهای خود را انجام داده بودی، می‌توانستی بستنی مخروطی داشته باشی.

If you had done your chores, you could have had an ice cream cone.”

اگر سخت‌تر درس می‌خواندی، نمرات بهتری می گرفتی.

“You would get better grades if you studied harder.”

افعال متعدی در انگلیسی

از دیگر انواع افعال در زبان انگلیسی می‌توان به افعال متعدی اشاره کرد. اگر بخواهیم تعریف دقیقی از این نوع فعل را ارائه دهیم می‌توان گفت که فعل اصلی که یک مفعول مستقیم درست بعد از آن می‌آید یک فعل متعدی خواهد بود. معمولا این افعال قادر هستند تا ساده‌ترین نوع جملات را در زبان انگلیسی بسازند.

مثال‌ها:

She went to the fair.

او به نمایشگاه رفت.

We do not like being called out loud in crowds.

ما دوست نداریم در میان جمع با صدای بلند صدازدن شویم.

I love visiting my village home.

من عاشق دیدن خانه روستایی خود هستم.

آموزش افعـــال در زبان انگلیسی

افعال لازم در زبان انگلیسی

این نوع از افعال نیز در واقع افعال اصلی هستند که یک مفعول مستقیم مشخص شده بلافاصله بعد از آنها قرار نمی‌گیرد و به‌جای آن یک مفعول غیرمستقیم در جایی از جمله به آن اشاره خواهد کرد. چنین فعلی را فعل غیرمستقیم یا لازم می‌نامند. نکته بسیار مهمی که در اینجا وجود دارد این است که این افعال معمولا جملات مربوطه را ناقص می‌کنند.

مثال‌ها:

I laughed.

من خندیدم.

John ran.

جان دوید.

A ghast of cold wind blew.

باد سردی وزید.

افعال ضعیف در انگلیسی

افعالی که با -d و -t در فرم گذشته نامعین و اسم‌مفعول به پایان می‌رسند افعال ضعیف در انگلیسی هستند که جز مهم‌ترین افعال در زبان انگلیسی به شمار می‌آیند و شما باید با آنها آشنا شوید. دقت داشته باشید که همه افعال ضعیف در انگلیسی با افعال باقاعده در ارتباط نیستند؛ ولی تلاش‌هایی برای ارتباط‌دادن میان این دو وجود دارد.

مثال‌ها:

Spend => Spent

Walk => Walked

Book => Booked

Learn => Learnt

Want => Wanted

افعال قوی در زبان انگلیسی

دسته دیگری از افعال در زبان انگلیسی افعال قوی هستند که شامل افعالی می‌شوند که در آنها حروف صدادار در ریشه فعل از i به a و به u تغییر می‌کنند که این تغییر در فرم حال نامعین و گذشته نامعین به اسم‌مفعول اعمال می‌شود. از جمله مثال‌های این نوع افعال در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

حال نامعین                    گذشته نامعین                          اسم‌مفعول

Ring          Rang             Rung

Drink       Drank           Drunk

Cling       Clang           Clung

Swim        Swam        Swum

Sing          Sang             Sung

افعال سببی (Causative Verbs)

از افعال سببی برای نشان دادن تاثیر یک شخص یا شیء در بروز یک عمل یا اتفاق استفاده می‌شود. یعنی وقتی می‌خواهید بگویید که شخصی یا چیزی باعث بروز یک اتفاق یا حادثه شده است، باید از این افعال استفاده کنید. آن‌ها عموما با یک اسم یا ضمیر در جمله قرار می‌گیرند و در کنار آن‌ها یک فعل infinitive‌ که در اصل غیر سببی است نیز قرار می‌گیرد. این فعل عملی را توصیف می‌کند که به خاطر آن شخص یا شیء اتفاق افتاده است. برای درک بیشتر مطلب به مثال‌های زیر توجه کنید:

“He let his dog run through the field.”

او اجازه داد که سگش روی زمین مسطح بدود.

“The bigger house enabled the family to have more room for their belongings.”

خانه بزرگتر به خانواده این امکان را می‌داد که فضای بیشتری برای وسایل خود داشته باشند.

“The new dress code forced the students to wear different shoes.”

 یونیفرم جدید دانش‌آموزان را وادار به پوشیدن کفش‌های مختلف کرد.

 افعال واقعی (Factitive Verbs)

از افعال واقعی برای نشان دادن وضعیت یک شخص، مکان یا چیزهایی استفاده می‌شود که در اثر عمل فعلی دیگر به وجود آمده‌اند. به عنوان مثال:

او توسط شهردار به عنوان كمیسری منصوب شد.

“She was appointed commissioner by the mayor.”

کمیته آقای فولر، رئیس هیئت مدیره را انتخاب کرد.

“The committee elected Mr. Fuller chairman of the board.”

 هیئت منصفه متهم را گناه کار نشمرد.

“The jury judged the defendant not guilty.”

 افعال انعکاسی (Reflexive Verbs)

افعال انعکاسی با فاعل‌هایی در جمله قرار می‌‌گیرند که می‌توانند مفعول مستقیم آن‌ها نیز باشند. یعنی عمل فعل هم روی فاعل تاثیر می‌گذارد هم توسط او انجام می‌شود. مفعول افعال انعکاسی متعدی (transitive reflexive verbs) معمولا ضمایر انعکاسی هستند.  به عنوان مثال:

“I accidentally burned myself with the hairdryer.”

من به طور اتفاقی خودم را با سشوار سوزاندم.

“The problem seems to have worked itself out in the end.”

به نظر می‌رسد که این مشکل در پایان حل شده است.

This car doesn’t drive properly anymore.” (intransitive—no direct object)

 این ماشین دیگر به درستی کار نمی‌کند. (لازم-بدون مفعول مستقیم)

افعال متناهی

افعال متناهی در زبان انگلیسی افعالی هستند که به آنها ریشه جملات گفته می‌شود. این افعال شکلی از فعل هستند که توسط فاعل انجام می‌شوند و یکی از دوازده حالت زمان را به کار می‌برند و نوع آنها نیز باتوجه‌به تعداد فاعل‌ها تغییر می‌کند.

مثال‌ها:

Alex went to school.

الکس به مدرسه رفت.

در اینجا الکس که فاعل جمله است عملی را در گذشته انجام داده است. این اطلاعات با فعل went قابل‌مشاهده است.

Robert plays hockey.

رابرت هاکی بازی می‌کند.

He is playing for Australia.

او برای استرالیا بازی می‌کند.

He is one of the best players.

او یکی از بهترین بازیکنان است.

دقت داشته باشید که در اینجا فعل is مستقیما به خود فاعل اشاره دارد.

افعال نامتناهی در زبان انگلیسی

از دیگر انواع افعال در زبان انگلیسی می‌توان به افعال نامتناهی اشاره کرد. این نوع افعال در واقع واقعا فعل نیستند. آنها به‌عنوان فعل در جمله عمل نمی‌کنند؛ بلکه نقش آنها در اکثر مواقع اسم، صفت، قید یا موارد دیگر است. از جمله اشکال مختلفی که برای این نوع افعال وجود دارد می‌توان به اسم‌مصدر، مضارع و… اشاره کرد. دقت داشته باشید که اگر مضارع افعال کمکی بگیرند به افعال متناهی تبدیل می‌شوند.

مثال‌:

Alex went abroad to play (Infinitives)

الکس برای بازی به خارج از کشور رفت. (نامتناهی)

Playing cricket is his only job. (Present participle)

بازی کریکت تنها شغل اوست. (وجه وصفی معلوم)

I have a broken bat.

من یک خفاش شکسته دارم. (اسم‌مفعول)

آموزش افعال در زبان انگلـــیسی

افعال عمل در زبان انگلیسی

این نوع از افعال در زبان انگلیسی نشان می‌دهند که فاعل یک جمله چه کاری را انجام می‌دهد. این افعال می‌توانند باعث شوند تا شنونده یا خواننده جمله احساسات داشته باشد، صحنه‌ها را واضح‌تر و دقیق‌تر ببیند. این نوع افعال می‌توانند متعدی یا لازم باشند. افعالی که متعدی هستند باید مفعول مستقیم داشته باشند. مثال‌ها:

I painted the car.

ماشین را رنگ کردم.

She is reading the newspaper.

او در حال خواندن روزنامه است.

افعال ربطی در زبان انگلیسی

به‌طورکلی چنین فعلی می‌تواند جزئیاتی را درباره موضوع جمله اضافه کند. در ساده‌ترین شکل خود می‌تواند فاعل و متمم را به یکدیگر متصل کرده و به‌جای نشان‌دادن عمل بین آنها پیوندی را ایجاد کند. دقت داشته باشید که افعال ربطی عموما افعال be نیز نامیده می‌شوند که از جمله آنها می‌توان به am، is، are و … اشاره کرد. بااین‌حال افعال دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند به‌عنوان فعل ربطی عمل کنند که از جمله آنها می‌توان به Act، feel، remain، appear و … اشاره کرد.

مثال‌ها:

She appears ready for the game. (She is ready for the game.)

او برای بازی آماده به نظر می‌رسد. (او برای بازی آماده است)

The food seemed delicious. (The food was delicious.)

غذا خوشمزه به نظر می‌رسید. (غذا خوشمزه بود)

You look happy. (You are happy.)

شما خوشحال به نظر می‌رسید. (خوشحال هستید)

 سخن آخر

به کمک این مقاله متوجه شدیم که افعال در زبان انگلیسی انواع مختلفی دارد و در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرد. هرچند ما سعی کردیم این مفاهیم را به صورت خلاصه و کاملا ساده به شما آموزش دهیم. اگر بخواهیم وارد بحث‌ها یا جملات پیچیده‌تر شویم، مطمئنا اوضاع کمی سخت‌تر خواهد شد. ولی شما در نهایت باید اصل و بنیاد کار را یاد بگیرید و به محض اینکه آن‌ها را یاد گرفتید، دیگر برای ساختن یا درک هیچ‌ جمله‌ای در زبان انگلیسی مشکل نخواهید داشت.

همان‌طور که مشاهده کردید افعال در زبان انگلیسی بخش بسیار مهمی از جمله را تشکیل می‌دهند و دارای انواع مختلفی نیز هستند. شما برای این‌که به شکل بهتری بتوانید از انواع افعال در جملات خود استفاده کنید باید ویژگی‌ها و گرامر این افعال را درک کنید. درصورتی‌که شما هم علاقه‌مند هستید تا آموزش‌های بیشتری را در این زمینه مطالعه کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از سایر بخش‌های وبلاگ سایت آموزشگاه زبان زومیکا نیز دیدن کرده و از آموزش‌های ما نهایت استفاده را ببرید.


بیشتر بخوانید:یادگیری افعال رایج در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید:صرف افعال در زبان انگلیسی

به این پست امتیاز دهید.
بازدید : 64 views بار دسته بندی : بلاگ زبان انگلیسی تاريخ : 11 آوریل 2023 به اشتراک بگذارید :
دیدگاه کاربران
    • دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
    • دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.